The Anatomy of Anger

KEEP CALM...or not!

¨Πω ρεε μαλακαα τα πηρα στο κρανιο γαμω το σπιτι μου","Τι στον πουτσο συμβαινει ρε φιλε?","Ποιος πουστης με μουτζωσε γαμω το ξεσταυρι του?"

Τα ανωθε στολιδια της ελληνικης φρασεολογιας και γλωσσας ηχουν απ'τους ωχετους μας σε καταστασεις θυμου,απογνωσης,απογοητευσης....(και πολλα αλλα πιο ευφανταστα βεβαια οπως "γαμω τα βυζια της πεταλουδας" και "Γαμιεται ο Διας και σκορπιζει μπασταρδα")

Ο θυμος ως κατασταση εχει εναυσμα.κλιμακωση,ξεσπασμα και ηρεμια(θεωρητικα)...

Το εναυσμα εξαρταται,οχι μονο απο το εναυσμα αυτο καθ'αυτο,αλλα και το πως θα το προσεγγισουμε και τελος αντιμετωπισουμε...Υπαρχει η ακραια περιπτωση του κλασικου σταρχιδιστη(οξυμορο αλλα ναι ακραια-κλασικου) που το εναυσμα παει περιπατο καπου προς την βουβωνικη χωρα...

και υπαρχει και ο τυπος "Drama Queen" που με το παραμικρο θα κανει χαμο αναλογο ταυρου σε υαλοπωλειο...

Οποτε αν βγαλουμε αυτες τις κοινες,αλλα συναμα ακραιες αντιδρασεις απ'εξω θα μπορουσαμε να πουμε λοιπον οτι η κλιμακωση,διαρκεια του θυμου εξαρταται απ'την σοβαροτητα του εναυσματος...

και ετσι εχουμε καποια ειδη θυμου που συνοψιζονται σε 2 κατηγοριες :

   

Ο θυμος τυπου "ιεχωβας" ερχεται σε αναστατωνει-ξεσπας-φευγει(no hard feelings)...επιφανες παραδειγμα ταριφες που βριζουν γυναικες οδηγους ακομα και αν προκειται για τον θυληκο Schumacher(που δεν προκειται αλλα ας οψεται η αναλογια) θα ριξουν ενα γαμωσταυριδι ή εστω ενα "αντε να πλυνεις κανα πιατο μωρη σαβουρα" ετσι για να παει καλα η μερα...Αυτον τον θυμο τον θεωρω gtp και τον αποφευγω,οπως και τους ιεχωβαδες...οποτε παμε παρακατω...

Ο θυμος "επεσε το κινητο στη χεστρα" ειναι που ποναει περισσοτερο και προκαλει και βαθυτερα συναισθηματα οπως θλιψη που πολλες φορες εκφραζονται με θυμο...

Προκαλειται,οπως προδιδει και ο λογιος,λυρικος τιτλος του,συνηθως οταν χανουμε κατι με το οποιο εχουμε δεθει συναισθηματικα...και τα πραγματα περιπλεκονται αρκετα σε αυτη τη φαση,αφου ο θυμος δεν ειναι το μονο πραγμα που μας συμβαινει,αλλα αντιθετως αποτελει ενα απ'τα πολλα που συνοψιζονται στον  γνωστο(ή οχι) κυκλο Kubler-Ross grief circle, ελληνιστι στον κυκλο του πενθους(λιγο too much...για ενα κινητο)

Αυτος επαφυεται σε καθε ειδους απωλεια,απ'την σοβαροτερη οπως θανατος καποιου οικειου,εως την πιο γελοια οπως "εσπασε η οθονη του iPhone...." με αναλογη ενταση και διαρκεια σε καθε φαση του..

Ξεσπασματα υπαρχουν πολλα(ΝΟΥΝΟΥ ΟΜΩΣ..) και ειναι αναλογα το στιλ και τα βιτσια του καθενος(Κατα την ταπεινη μου γνωμη αν εχεις καλο λογο κανε χαμο!!)

Τελος η περιοδος ηρεμιας.....ειναι η φαση μετα την καταιγιδα που ή θα δεις ουρανιο τοξο ή θα μαθεις τι γευση εχει η λασπη....

Σε αυτη τη φαση σκεψου τι συνεβη και αναλογισου αν τωρα που εισαι ηρεμος και τα βλεπεις πιο καθαρα θα εκανες το ιδιο...αν μετανιωσες για κατι ριξε τη μυτη σου και ζητα κανα συγνωμη τζαμπα ειναι!!!

P.S. Αν φας πουλι μετα το συγνωμη...Περαστικα...

Hi Icarus,wanna go for a ride?

ΚΙΡΚΑΔΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Ο,τι ανεβαινει,κατεβαινει...καθε φαση,κατασταση ειναι καταδικασμενη να βιωσει την ακμη και την παρακμη της....

Ας δουμε καθε πιθανη κατασταση σαν ενα αδειο μπαλονι.Οσο πιο πολυ αερα του δωσουμε τοσο πιο ψηλα θα φτασει...στην πορεια μπορει να βρει εμποδια,αλλα στο τελος θα φτασει το μεγιστο υψος του...αλλα επειδη δεν ζουμε σε εναν αγγελικα πλασμενο κοσμο το μπαλονι χανει αερα και σιγα σιγα επιβραδυνει ωσπου στο μεγιστο ακινητοποιειται για λιγο και μετα αρχιζει να πεφτει ολο και περρισοτερο μεχρι να γειωθει!

Υπαρχουν και περιπτωσεις βεβαια που δεν αγγιζει το μεγιστο των προ'υ'ποθεσεων λογω κακων συνθηκων(καιρος,συναστριες,αναδρομος ερμης στην 3ο οικο,κτλπ)...κοινως "φρακαρει" και εμμονη σε καταστασεις που δεν εχουν κινηση,ζωη ή πιθανοτητες,συνηθως οδηγει στην σαπιλα...(Not good)

Ζενιθ και ναδιρ-ακμη και παρακμη-μεγιστο υψος και εδαφος-U και Uo....το δευτερο ειναι τοσο σιγουρο οσο και το πρωτο...αλλα σε εμας τους ανθρωπους ξινιζει το δευτερο και πολλες φορες ποναει....

Ειμαστε σαν τον Ικαρο στον μυθο του Δαιδαλου και του Ικαρου...

"Ο Ίκαρος όμως, γοητευμένος από την πτήση, παράκουσε την εντολή του πατέρα του να μην πετάει πολύ ψηλά για να μη λιώσει από τη ζέστη του ηλιου το κερι των φτερών, ούτε και πολύ χαμηλά για να μην λυθούν τα φτερά από την υγρασία της θάλασσας: πέταξε ψηλά με αποτέλεσμα να λιώσει το κερί και να αποκολληθούν τα φτερά, να πέσει στη θάλασσα και να χάσει τη ζωή του"(αποσπασμα απ'τον μυθο)

Γοητευομαστε απ'την πτηση,ενθουσιαζομαστε απ'τον καθαρο αερα,την θεα και θελουμε να παμε ολο και πιο ψηλα...


Ομως ξεχναμε το βεβαιο επακολουθο,με αποτελεσμα την πτωση...που κακα τα ψεμματα ποναει....ειδικα οταν ειναι ατσαλη...

Ολα σε αυτη την ζωη ειναι δανεικα και ερχεται η μερα που τα δινουμε πισω...αυτο ειναι το πιο δυσκολο πραγμα για ολους μας να αποδεχτουμε...

Αλλα οπως ειπε και μια "γλυκια" Ελληνιδα συγγραφεας δεν ειναι ο προορισμος αλλα το ταξιδι που μετραει....

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·
σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

BREAK A LEG!

Αυλαια και παμε!

Κριση οικονομικη,ηθικη,αξιακη...ακουγεται παντου στα καναλια,στο ραδιοφωνο,το βλεπεις στις εφημεριδες στο δρομο στο σπιτι σου...

Οι ανθρωποι φοβουνται να ανοιχτουν,να επενδυσουν αλλα δεν τους κατηγορω λογικο ειναι σε μια τετοια εποχη απωλειας,ανασφαλειας,οπου για καποιους μεχρι και το ενα κομματι ψωμι ειναι ζητημα...

Μαζι με την οικονομικη υφεση υπαρχει και κοινωνικη.Οι σχεσεις των ανθρωπων εχουν καταντησει στην καλυτερη των περιπτωσεων πελατειακες μεσα απο εναν απολυτο ορθολογισμο και διχως αναστολες κυνισμο.
Ολοι κοιτανε να ικανοποιησουν την παρταρα τους-το μεγαλο αφεντικο-το Εγω τους...ετσι γινονται σκηνοθετες σε παραστασεις με ηθοποιους τους ιδιους και αλλους ομοιους τους και ετσι επιφανειακα,ρηχα,υποκριτικα ικανοποιουν τον εγωισμο τους, χωρις να χρειαζεται να επενδυσουν,να ρισκαρουν,γιατι ξερουν οτι   ειναι μια παρασταση που τελειωνει απλα και γρηγορα με το πεσιμο της αυλαιας..

Ετσι στο τελος δεν υπαρχει χαμμενος ή νικημενος μονο ηθοποιοι,κοινο και σκηνικα...και ο ναρκισιστικος τους εαυτος αθικτος με μια δοση φουσκωμενου εγωισμου...

Η μαλακια ειναι να εισαι ηθοποιος σε παρασταση αλλου με ρολο τον εαυτο σου...εκει παιζεις 24 ωρες το 24 ωρο,αλλα μονο οταν τελειωσει η περιοδεια του θιασου καταλαβαινεις...

Για αυτο σε μια κοινωνια γεματη υποκριτες,μαλακες,παρτακηδες να ειστε οσο πιο ειλικρινεις μπορειτε...ετσι ακομα κι αν παιζεται σε "παρασταση" καποιου τουλαχιστον θα εχετε παιξει καλα τον ρολο σας!