Wind of change

Και καλα κρασια

Τικ τακ τικ τακ....

Κι ο χρονος περναει αργα αλλα σταθερα,υπομονετικα και μαζι με αυτον αλλαζουν εποχες,φασεις...επερχεται η φθορα ή η δημιουργια,η ανανεωση...

"Κυκλους,βλεπω κυκλους" αλλοι ολοκληρωνονται και αλλοι αναλωνονται,γινονται φαυλοι...επικινδυνο πραγμα η φαυλοτητα ειδικα σε κυκλο....μη σου τυχει αδερφε!!Ολα και ολοι κανουν τον κυκλο τους.Καποιες φορες μεσα απο αυτον ωριμαζουν και ευδοκιμουν και αλλες σαπιζουν η' μαραινονται...αλλα η μαγκια ειναι να ξερεις ποτε ενας κυκλος εχει ολοκληρωθει...

"Για παντα?"(μια φωνη μεσα φωναζει "μεχρι να ψοφησεις μωρη ψωλα" αλλα δεν ειναι και πολυ λογιο οποτε οχι) Ολοι ξερουμε οτι δεν θα ειναι για παντα αλλα πιστευω οτι δεν εκφραζει χωροχρονικα το συναισθηματα σε επιπεδο διαρκειας αλλα την ενταση του συναισθηματος οτι χωρις παρεμβαση θα παρεμενε ανεγγιχτο το συναισθημα....αλλα η παρεμβαση ειναι πολυ πιο πανω και περα απο εμας και λεγεται χρονος.....

Ο χρονος περνα σαν τρενο με ατομικα βαγονια και τερματικο σταθμο,στασεις κανει πολλες το καλο ειναι οτι γνωριζεις και κοσμο,μερη,δενεσαι το κακο ειναι οτι το καλο δεν κραταει πολυ ή τουλαχιστον οσο θα θελαμε...το τρενο φευγει"Καλομαθε η γρια στα συκα" λενε στο χωριο μου...

Το θεμα ειναι τι μενει...αναμνησεις θα πεις...βιωματα,εμπειρια...και θα σου πω ναι αλλα τι μενει?Εσυ μενεις...οχι εσυ οπως μια ή δυο στασεις πριν...καθε σταση και αλλαζεις...ή και οχι υπαρχουν ανθρωποι που φοβουνται να βγουν απ'το βαγονι τους γιατι σε καποια σταση καποτε "καλομαθαν στα συκα" και οταν ηρθε η ωρα να φυγουν παρα λιγο να χασουν το βαγονι και τωρα φοβουνται...αυτοι οι ανθρωποι ζουν μισοι,παρατηρουν τις στασεις απ'το παραθυρο,αλλα δεν τολμουν να βγουν,να ζησουν...κι ετσι ειναι ενα ανιαρο,ψυχρο ταξιδι προς τον τερματικο που αντεχουν και υπομενουν με φαντασιωσεις και ψευδαισθησεις,προβολες του πληγωμενου τους εγωισμου στα διαδραματιζομενα τις καθε στασης....

Για αυτο λοιπον βγειτε απ'το βαγονι,δειτε κοσμο,γνωριστε κοσμο...δεθειτε...αλλα καπου στο πισω μερος του μυαλου θα ακουγεται η φωνη της τσουλας απ'τη διαφημιση της Lacta να ρωταει "Για παντα?" και απαντηστε "Ασε μας κουκλιτσα μου..."

Κι οταν ακουσετε το τρενο να σφυριζει για αναχωρηση μην βιαστειτε αλλα κουνηστε το μαντηλι στον παλιο σας εαυτο και μπειτε στο βαγονι σας...

P.S."Please mind the gap..."